Τρίτη 7 Οκτωβρίου 2008

ΒΙΒΛΙΟΘΗΚΗ ΚΑΙ ΔΙΔΑΚΤΙΚΟ ΚΕΝΟ

Μια απορία μαθητή για το Νίτσε σχημάτισε μια αυθόρμητη αναγνωστική ομάδα της Γ Λυκείου σήμερα το πρωί στη Βιβλιοθήκη, σε απρόοπτο διδακτικό κενό.

Η φωναχτή ανάγνωση του σχετικού κεφαλαίου από την Αναφορά στο Γκρέκο και η μετέπειτα κουβέντα περί διαπλοκής του καλού και του κακού στη σκέψη του Καζαντζάκη είναι στιγμές που δικαιώνουν αυτό το χώρο, που είναι προέκταση και συμπλήρωση της τάξης. Το στιγμιότυπο σήμερα δεν πέρασε χωρίς να καταγραφεί, όπως πέρασαν τόσα άλλα στο παρελθόν, και τόσα ακόμα που θα ακολουθήσουν. Μια εμπειρία οικεία σε όσους εργάζονται σε αυτούς τους ζωντανούς χώρους και όσους τους χρησιμοποιούν. Δεξιά παλαιότερο στιγμιότυπο με προσηλωμένες στα βιβλία τους αναγνώστριες...η μαγεία της βιβλιοθήκης!

3 σχόλια:

Emmanuel Ninos είπε...

Φυσικά, όταν έχουμε τα μάτια μας ανοιχτά,τότε εκμεταλλευόμαστε οποιαδήποτε ευκαιρία παρουσιάζεται για εθισμό στην ανάγνωση.
Ιδίως όταν γίνεται για ευχαρίστηση και προκαλείται από το ενδιαφέρον των μαθητών χρηστών της βιβλιοθήκης.
Τι είδους follow-up σκέφτεσαι;

libelef είπε...

Δυο μέρες μετά, αφού διάβασε τα Φιλοσοφικά αποσπάσματα, ο Αντώνης, μαθητής της Γ Λυκείου που δε με αφήνει να δουλέψω ανοίγοντας φιλοσοφικές και φιλολογικές συζητήσεις στη Βιβλιοθήκη (ευτυχώς!!) ήρθε και μου είπε τη γνώμη του για το Νίτσε, ότι μιλάει με αλληγορίες, ότι τον αδικούν που τον ταύτισαν με το χιτλερισμό. Είπαμε γιατί απέρριψε το χριστιανισμό της εποχής του, είπαμε ότι το γοητευτικό δεν είναι πάντα το αληθές και του αναγνωρίσαμε τον τίτλο "πρωτομάρτυρα' που του έδωσε ο Καζαντζάκης, γιατί, βρε αδελφέ, ο άνθρωπος που χτυπά τη γροθιά στο μαχαίρι, έχει κάτι το ηρωϊκό.
Οι συζητήσεις και οι παραπομπές και σε βιβλία όπως "Όταν έκλαψε ο Νίτσε" συνεχίζονται. Νιώθω ότι με κερνάνε συνέχεια ορ-ντέβρ και ότι περιμένω το κυρίως γεύμα, με αυτά τα παιδιά.

libelef είπε...

Αχ! Βιβλιοθήκη, βιβλιοθήκη! Όμορφες και αξέχαστες στιγμές. Λέγομαι λουλουδένιο βιβλίο και είμαι τμήμα Α3’. Είναι η πρώτη φορά που έρχομαι στην βιβλιοθήκη σαν μαθήτρια και ήδη νιώθω υπέροχα. Αισθάνομαι ότι η βιβλιοθήκη είναι το σπίτι μου, γιατί τα
βιβλία είναι η ζωή μου. Επίσης πολλοί άνθρωποι θεωρούν τα βιβλία βαρετά αλλά κάνουν λάθος, γιατί μέσα απ’ τα βιβλία μπορείς να βρεις τον άλλο σου εαυτό. Επιπλέον τα βιβλία σε κάνουν να νιώσεις ότι είσαι μοναδικός. Απ’ την άλλη μεριά βέβαια άλλη άνθρωποι όπως εγώ και άλλα παιδιά. Βρίσκουμε μέσα στα βιβλία την μοναδικότητα του/ τη συγγραφέα και την μοναδικότητα στο
άτομό μας.
Για να κλείσουμε πειστεύω πως είναι μια καλή ιδέα να γραφτείτε και εσείς στη βιβλιοθήκη μας αν δεν έχετε γραφτεί!!!
Λουλουδένιο βιβλίο. Α3